DUMA CARTA A UM MÉDICO
Ilm.º e Ex.º Sr.
Sou o cadáver representante de um nome que teve alguma reputação gloriosa neste país durante 40 anos de trabalho. Chamo-me Camilo Castelo Branco e estou cego
O contexto
é extremamente dramático:
Camilo, um
dos mais importantes escritores portugueses, sofria nos seus últimos anos de
vida de sífilis terciária, que o cegou e lhe causou debilitantes dores físicas.
Esta carta
é um testemunho pungente do seu sofrimento, desespero e perda de esperança.
Apenas
algumas horas depois de escrever esta carta, Camilo Castelo Branco suicidou-se,
disparando contra a própria cabeça.
Trata-se,
portanto, de um dos seus últimos textos, constituindo uma comovente despedida.
Z LISTU DO LEKARZA
Wielmożny i Ekscelencjo Panie,
Jestem reprezentującym swe imię trupem, które miało niegdyś pewną chlubną sławę w tym kraju przez 40 lat pracy. Nazywam się Camilo Castelo Branco i jestem ślepy.
Ten cytat pochodzi z autentycznego, bardzo poruszającego listu, który Camilo Castelo Branco napisał 1 czerwca 1890 roku do swojego lekarza, Dr. Sousa Martinsa.
Kontekst jest niezwykle dramatyczny:
Camilo, jeden z najważniejszych pisarzy portugalskich, cierpiał pod koniec życia na kiłę trzeciorzędową, która doprowadziła go do ślepoty i powodowała wyniszczające dolegliwości fizyczne.
List ten jest przejmującym świadectwem jego cierpienia, rozpaczy i utraty nadziei.
Zaledwie kilka godzin po napisaniu tego listu, Camilo Castelo Branco popełnił samobójstwo, strzelając sobie w głowę.
Jest to więc jeden z jego ostatnich tekstów, stanowiący wstrząsające pożegnanie.