Camilo Castelo Branco

DUMA CARTA A UM MÉDICO

Ilm.º e Ex.º Sr.

Sou o cadáver representante de um nome que teve alguma reputação gloriosa neste país durante 40 anos de trabalho. Chamo-me Camilo Castelo Branco e estou cego

 Esta citação é retirada de uma carta autêntica e comovente que Camilo Castelo Branco escreveu no dia 1 de junho de 1890 ao seu médico, Dr. Sousa Martins.

O contexto é extremamente dramático:

Camilo, um dos mais importantes escritores portugueses, sofria nos seus últimos anos de vida de sífilis terciária, que o cegou e lhe causou debilitantes dores físicas.

Esta carta é um testemunho pungente do seu sofrimento, desespero e perda de esperança.

Apenas algumas horas depois de escrever esta carta, Camilo Castelo Branco suicidou-se, disparando contra a própria cabeça.

Trata-se, portanto, de um dos seus últimos textos, constituindo uma comovente despedida.

Z LISTU DO LEKARZA

Wielmożny i Ekscelencjo Panie,

Jestem reprezentującym swe imię trupem, które miało niegdyś pewną chlubną sławę w tym kraju przez 40 lat pracy. Nazywam się Camilo Castelo Branco i jestem ślepy.

Ten cytat pochodzi z autentycznego, bardzo poruszającego listu, który  Camilo Castelo Branco napisał 1 czerwca 1890 roku do swojego lekarza, Dr. Sousa Martinsa.

Kontekst jest niezwykle dramatyczny:

• Camilo, jeden z najważniejszych pisarzy portugalskich, cierpiał pod koniec życia na kiłę trzeciorzędową, która doprowadziła go do ślepoty i powodowała wyniszczające dolegliwości fizyczne.

• List ten jest przejmującym świadectwem jego cierpienia, rozpaczy i utraty nadziei.

• Zaledwie kilka godzin po napisaniu tego listu, Camilo Castelo Branco popełnił samobójstwo, strzelając sobie w głowę.

Jest to więc jeden z jego ostatnich tekstów, stanowiący wstrząsające pożegnanie.

***

**FROM A LETTER TO A DOCTOR**

Your Most Illustrious and Excellent Sir,

I am a corpse representing a name that once had a certain glorious reputation in this country after 40 years of work. My name is Camilo Castelo Branco and I am blind.

This quote comes from an authentic, very moving letter that Camilo Castelo Branco Camilo Castelo Branco wrote on June 1, 1890, to his doctor, Dr. Sousa Martins.

The context is extremely dramatic:

Camilo, one of the most important Portuguese writers, suffered in the late stages of his life from tertiary syphilis, which left him blind and caused devastating physical ailments.

This letter is a poignant testimony to his suffering, despair, and loss of hope.

Merely a few hours after writing this letter, Camilo Castelo Branco committed suicide by shooting himself in the head.

It is, therefore, one of his final texts, constituting a shocking farewell.

Tristão Vaz Teixeira and João Gonçalves Zarco

 Machico: The Cradle of Madeira and the Legend That Shaped Its Name

As Madeira commemorates 600 years since its discovery, the city of Machico stands out not only as a tourist destination of singular beauty but as the cornerstone of Madeiran history. It was here, in its sheltered bay, that the epic story of the Portuguese Discoveries began to take shape, a legacy immortalized by the Monument to Tristão Vaz Teixeira.

The Arrival of the Portuguese Navigators

In the year 1419, the Portuguese navigators Tristão Vaz Teixeira and João Gonçalves Zarco, under the service of Prince Henry the Navigator, landed on the island's east coast. It is believed that the site of this foundational landing was precisely the cove where the city of Machico now stands. This event marked the official beginning of the settlement of the Madeira archipelago, a crucial milestone in Portuguese maritime expansion.

   

João Gonçalves Zarco

 

Tristão Vaz Teixeira

 

To celebrate this central figure in the founding of the island's first settlement, the Monument to Tristão Vaz Teixeira was erected in his honor. Located in the heart of Machico, its imposing presence is more than a simple statue; it is a symbol of courage, discovery, and origin. The monument pays tribute not only to the man but also to the feat: the arrival of the first explorers and the foundation of what would become the seat of Madeira's first Captaincy, granted to Tristão Vaz himself in 1440.

 The Legend of Robert Machim: Fact or Fiction?

However, Machico's history is shrouded in a veil of romance and mystery that predates the official Portuguese arrival. The Legend of Machim (or Robert Machin) tells the story of a young English couple of lovers in the 14th century. Robert Machim and Anne of Arfet, fleeing an arranged marriage, were supposedly caught by a violent storm in the English Channel. Drifting in the Atlantic, they finally spotted a "large green stain" – the island of Madeira.

They landed exhausted in the bay of Machico, where Anne, weakened, eventually died. Machim, in a fit of grief, is said to have built a wooden cross over her grave before succumbing to sorrow himself. The survivors of the shipwreck allegedly carved the story into the cross and, eventually rescued by a ship, spread the narrative.

The legend claims that when Zarco and Teixeira arrived in 1419, they found the remnants of this tragic story—including the cross—and, in homage to Machim, named the location „Machico”. This romantic narrative was widely disseminated in the 17th and 19th centuries, often to serve geopolitical interests, namely English, over the island. Despite being a fascinating and deeply ingrained local tradition, it lacks solid historical foundation, with the arrival of Zarco and Teixeira being the documented and widely recognized event of official discovery.

 Machico Today: The Legacy of a Rich History

Whatever the origin of its name, Machico is today a vibrant municipality with around 20,000 inhabitants, comprised of five unique parishes: Machico, Caniçal, Porto da Cruz, Santo António da Serra, and Água de Pena. Each offers its own charm, from magnificent landscapes and serene „levadas” (irrigation channels) to a strong connection to the sea.

The Monument to Tristão Vaz Teixeira

The monument by sculptor Luís Paixão, sculpted from white concrete, takes the form of a 15th-century sailor erecting the Portuguese  padrão (stone pillar) left by the Portuguese throughout the overseas territories that were occupied during the process of the Discoveries. The bronze maquette (scale model) is already on display in the atrium of the Town Hall.

The Monument to Tristão Vaz Teixeira remains a silent yet eloquent testament to this glorious past. It does not celebrate a legend, but the tangible courage of the men who, over six centuries ago, set foot on that land and began a new chapter in Portugal's history. It is an essential stop for any visitor wishing to truly understand the soul and origin of the Island of Madeira.

 

Tristão Vaz Teixeira and João Gonçalves Zarco – The 600th Anniversary of the Discovery of the Island of Porto Santo (Madeira)

Heim ins Reich – Das Schicksal der Deutschen aus Galizien im Zweiten Weltkrieg

 

I am pleased to announce the publication of my new book: 

"Heim ins Reich – Das Schicksal der Deutschen aus Galizien im Zweiten Weltkrieg" 

("Heim ins Reich – The Fate of Galician Germans in World War II") 

 

 

This work not only documents individual wartime experiences but also serves as a valuable resource for genealogical research. The book includes: 

- Archival source references for family historians 

- Name index of Galician German families 

- Rare photographs and documents 

 The book is available for purchase: 

📌 On eBay:  EBAY [https://www.ebay.pl/itm/135776592660](https://www.ebay.pl/itm/135776592660) 

📌 Directly from the author (contact for details) 

 

The eBay listing includes the full table of contents and name index for reference. 

 Ich freue mich, die Veröffentlichung meines neuen Buches bekannt zu geben: 

"Heim ins Reich – Das Schicksal der Deutschen aus Galizien im Zweiten Weltkrieg" 

Das Buch schildert nicht nur Einzelschicksale, sondern ist auch ein wichtiges Nachschlagewerk für genealogische Forschungen. Enthalten sind: 

- Archivquellen für Familienforscher 

- Namensregister galiziendeutscher Familien 

- Seltene Fotodokumente 

Bezugsquellen: 

📌 Bei eBay: EBAY [https://www.ebay.pl/itm/135776592660](https://www.ebay.pl/itm/135776592660) 

📌 Direkt beim Autor (auf Anfrage) 

 Der eBay-Eintrag enthält ein vollständiges Inhaltsverzeichnis und Namensregister. 

 

Stars of Polish Music

Poczta Polska has been honoring legendary figures of Polish music through its stamp series "Gwiazdy Polskiej Muzyki" ("Stars of Polish Music"). This initiative celebrates the contributions of iconic artists by immortalizing them on postage stamps.

 

 

On June 8, 2024, Poczta Polska released a stamp featuring Kora (Olga Sipowicz), the charismatic lead singer of the band Maanam. The stamp showcases a black-and-white photograph by Andrzej Świetlik, depicting Kora in her signature sunglasses. The accompanying First Day Cover (FDC) includes a portrait of Kora with her life partner, Kamil Sipowicz, taken by Michał Mutor, along with the inscription: "Świat bez nas był i bez nas będzie…" ("The world was without us and will be without us…") bearing her signature. This release coincided with what would have been Kora's birthday, underscoring her enduring legacy in Polish rock music.

Maanam - Wyjątkowo Zimny Maj

 

Earlier, on May 6, 2022, the series featured Zbigniew Wodecki, a multifaceted musician known for his skills as a vocalist, instrumentalist, and composer. The stamp portrays Wodecki with a violin, highlighting one of the instruments he mastered. This release was timed to mark what would have been his 72nd birthday, celebrating his timeless hits like "Zacznij od Bacha" and "Pszczółka Maja."

 Zacznij od Bacha

In 2021, Krzysztof Krawczyk, renowned for his deep baritone and versatile musical style, was also commemorated in this series. His stamp reflects his significant impact on Polish popular music, with a career spanning decades and genres.

  Bo jesteś Ty

Additionally, Anna Jantar, beloved for her melodic voice and memorable songs, was honored with a stamp in this collection, further acknowledging her contribution to Polish music history.

 

Nic nie może wiecznie trwać

Through the "Gwiazdy Polskiej Muzyki" series, Poczta Polska not only pays tribute to these artists' remarkable talents but also preserves their memories for future generations, allowing their legacies to continue inspiring music enthusiasts across Poland and beyond.

 On August 30, 2004, Poczta Polska issued a commemorative stamp dedicated to Czesław Niemen, one of Poland's most influential musicians. The stamp, with a face value of 1.25 zł, was designed by Jacek Konarzewski and had a print run of 500,000 copies. It features a portrait of Niemen, capturing his distinctive presence that left a lasting impact on the Polish music scene.  

Czesław Niemen, born Czesław Juliusz Wydrzycki, was a composer, multi-instrumentalist, and vocalist whose work spanned various genres, including rock, soul, and electronic music. His song "Dziwny jest ten świat" ("Strange Is This World") became an anthem of the 1960s and remains a significant piece in Polish musical history.

 

Dziwny Jest Ten Świat

In addition to the stamp, Niemen's legacy has been honored through other means. On June 19, 2009, the National Bank of Poland issued a 10 zł silver coin as part of the "Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej" ("History of Polish Popular Music") series, further commemorating his contributions to Polish culture.

These commemorations by Poczta Polska and the National Bank of Poland serve as enduring tributes to Czesław Niemen's profound influence on Polish music and culture.

 

Camilo Castelo Branco: 200 years 1825-2025

 My favourite Portuguese writer celebrates today his 200th anversary of birth :) Read more here:

Camilo Castelo Branco

Carlos Bleck – zapomniany bohater lotnictwa portugalskiego

 

Mój artykuł Carlos Bleck, sportowiec i pierwszy portugalski lotnik cywilny zaowocował kontaktem z José Correia Guedes, autorem książki “O Aviador” („Lotnik”) i książki o Carlosie Blechu „Carlos Bleck, o herói esquecido da aviação portuguesa” (Carlos Bleck – zapomniany bohater lotnictwa portugalskiego)

Właśnie otrzymałem od autora tę książkę wraz z przepiękną dedykacją dla mnie.

 

 

Książki są dostępne na stronie: José Correia Guedes

Carlos Bleck, sportowiec i pierwszy portugalski lotnik cywilny

 Carlos Bleck, sportowiec i pierwszy portugalski lotnik cywilny

W 1938 roku Portugalia wydała serię znaczków pocztowych dla swoich kolonii, upamiętniających historię Portugalskiego Imperium Kolonialnego. Znaczki te zostały wydane dla takich terytoriów jak Gwinea, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca (w 1939 roku z napisem "São Tomé e Príncipe"), Angola, Mozambik, Indie Portugalskie, Timor i Makau. Przedstawiały one postacie i symbole kluczowe dla portugalskiej historii kolonialnej, w tym:

·        Vasco da Gamę[1],

• Mousinho de Albuquerque (oficer kawalerii, gubernator generalny Mozambiku),
• Afonso de Albuquerque (portugalski żeglarz, odkrywca i zdobywca, wicekról Indii),
• tamy (jako ilustracja rozwoju kolonii),
• Infanta Henryka Żeglarza (uważanego za założyciela portugalskiego imperium kolonialnego).

W tym samym roku Portugalia rozszerzyła serię znaczków "Império Colonial Português" o znaczki lotnicze dla Wysp Świętego Tomasza i Książęcej. Te znaczki lotnicze miały podobne wzory do standardowych wydań, ale były dostosowane do usług poczty lotniczej, często przedstawiając motywy związane z lotnictwem i tematyką kolonialną.

 

Głównymi elementami znaczków lotniczych są:

1. Glob ziemski: Znaczek pokazuje kulę ziemską w kontekście globalnym, podkreślając znaczenie portugalskich kolonii.
2. Samolot: Obecność samolotu symbolizuje ówczesny rozwój technologii, a także komunikację między metropolią a koloniami.

             

W latach 1920–1935 portugalscy lotnicy dokonali serii pionierskich lotów, które znacząco przyczyniły się do rozwoju światowego lotnictwa i zostały podane na panelu bocznym znaczków lotniczych:

- 1920: Lot na Maderę wykonany przez Paesa i Beiresa.

- 1922: Pierwsze przelot nad południowym Atlantykiem dokonany przez Cabrala i Coutinho.

- 1923: Wyprawa do Angoli z udziałem Almeidy, Cunhy i C. Silvy.

- 1924: Lot do Makau przeprowadzony przez Paesa i Beiresa.

- 1925: Misja do Gwinei z udziałem Correii i S. Silvy.

- 1928: Lot do Mozambiku wykonany przez Ramosa, Viegasa i Estevesa.

- 1930: Wyprawa do Indii z udziałem Cardoso i Pimentela.

- 1931: Lot do Angoli przeprowadzony przez Blecka i Cruza.

- 1934: Wyprawa do Timoru z udziałem Cruza.

- 1935: "Cruzeiro" z udziałem Cunhy, Cardoso i Baltazara.

Te przedsięwzięcia nie tylko umocniły portugalską obecność na arenie międzynarodowej, ale także przyczyniły się do postępu w nawigacji lotniczej i technologii lotniczej.

Moje szczególne zainteresowanie na tych znaczkach zwrócił  rok 1931 -  Lot do Angoli przeprowadzony przez Blecka i Cruza. Kim był ów Bleck ?

W książce “O Aviador” („Lotnik”) José Correia Guedes opowiada nam historię Carlosa Blecka, zapomnianego bohatera portugalskiego lotnictwa. Bleck był pierwszym Portugalczykiem posiadającym certyfikat pilota cywilnego.

 

5 marca 1934 roku do Goa przybył najbardziej oczekiwany gość, pochodzący z Lizbony. Carlos Bleck na pokładzie małego, pojedynczego silnika leciał na pas startowy po ponad 50 godzinach lotu. Powitał go euforyczny tłum: po raz pierwszy w historii lotnik wykonał przelot pomiędzy Portugalią a Indiami, co było niezwykłym wyczynem lotniczym.

 

 

Potomek rodziny żydowskiej z Polski, której diaspora osiedliła się w Portugalii, pilot dorastał z gorączką szybkości. Zanim zajął się swoją największą pasją, czyli lataniem, był kierowcą samochodowym i żeglarzem olimpijskim[2].

Bleck, pierwszy Portugalczyk posiadający uprawnienia pilota cywilnego, wyróżnił się także jako biznesmen, zakładając firmę lotniczą CTA, co poprzedziło TAP. Uwieczniła go jednak podróż samolotem.

Oprócz podróży do Indii wykonał pierwsze połączenie lotnicze z Lizbony do Angoli i Lizbony. Przemierzał morza i pustynie, stawił czoła burzom piaskowym, tropikalnym burzom i ogniowi wroga.

Historia jednak ostatecznie go zignorowała. Jeszcze w trakcie Estado Novo uległ szokującemu wypadkowi na pokładzie samolotu Salazar, który zakończył jego pionierskie loty.

Portugalia po 25 kwietnia nie wybaczyła mu tego, że był członkiem Legionu Portugalskiego i gorącym zwolennikiem poprzedniego reżimu. Pozostał przypisem w historii portugalskiego lotnictwa. Aż do dnia, w którym dowódca José Correia Guedes (autor Lotnika) postanowił uratować go od zapomnienia[3].

 Carlos Eduardo BLECK, sportowiec i pilot, urodził się w Dafundo (Oeiras) 22.05.1903, a zmarł w Lizbonie 7.12.1975. Lotnik cywilny. Był synem sportowca Charlesa Henry'ego Blecka (angielski) i Heleny Pedroso dos Santos, urodzonej w Lizbonie. Uprawiał żeglarstwo, żeglarstwo motorowe, jazdę konną, motocykle i wyścigi samochodowe, osiągając czołową pozycję w uprawianych dyscyplinach. W 1922 roku został przyjęty do Wojskowej Szkoły Lotniczej w Sintrze, gdzie uzyskał licencję pilota cywilnego. Z powodów prywatnych ukończył kurs dopiero w lipcu 1925 roku. Pierwszy dyplom pilota cywilnego uzyskał w Portugalii w Szkole Wojskowej.

W wieku 19 lat odbył swój pierwszy lot w Grupie Eskadry Lotniczej Republiki, trwający 15 minut. 21 listopada 1922 roku został przyjęty do Wojskowej Szkoły Lotniczej z zamiarem uzyskania statusu lotnika cywilnego. Jednak ze względów zdrowotnych jego życzenie musiało zostać przełożone. Carlos Bleck był zmuszony porzucić kurs kilka dni po przyjęciu, ale wrócił w 1925 roku, aby uzyskać pierwszy portugalski dyplom lotnictwa cywilnego, zdobyty w Szkole Wojskowej.

Dwa lata później odbył swoją pierwszą podróż (Londyn-Tancos-Lizbona) za kierownicą Moth/Cirrus o mocy 90 koni mechanicznych. W 1923 roku próbował polecieć do Indii, ale problem z silnikiem uniemożliwił mu dotarcie dalej niż na pustynię arabską, do połowy drogi. Nees w tym samym roku próbował przeprawić się przez północny Atlantyk, ale nie otrzymał niezbędnego wsparcia. W 1929 roku podjął kolejną próbę i ponownie się nie powiodła.

 Lata 1930 i 1931 to lata, w których Carlos Bleck wraz z pilotem Humberto da Cruzem wykonał połączenie lotnicze Lizbona-Angola-Lizbona.

W 1930 roku był członkiem Zarządu Aeroclube de Portugal, który założył pierwszą portugalską szkołę lotniczą.

Samotnie odbył lot z Portugalii do Goa w 1934 r. Później został założycielem Companhia de Transportes Aéreos, poprzedniczki TAP, i dołączył do zarządu TAP (Transportadora Aérea Portuguesa).

Za swoje wyczyny otrzymał m.in. odznaczenie Oficerskie z Palmą Orderu Wieży i Miecza.

Carlos Bleck, wydał w 1962 roku książkę „Rumo à Índia” („W stronę Indii”).

Jego nazwiskiem nazwano ulicę w mieście Sintra - R. Aviador Carlos Bleck (ulica Lotnika Carlosa Blecka), 2710-513 Sintra, Portugalia[4].

 

---

[1] Znaczek z Vasco da Gama opisałem na swoim blogu „Kolekcjoner” w artykule opublikowanym 27 września 2023 Vasco da Gama – the sea route to India

[2] Carlos Eduardo Bleck był żeglarzem z Portugalii, który reprezentował swój kraj podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1928 roku w Amsterdamie, w Holandii. [en.wikipedia]. Drużyna Portugalii zajęła wtedy 12 miejsce [https://www.sports-reference.com/]

[3] Tekst i zdjęcie: Carlos Bleck: O herói esquecido da aviação portuguesa, 9 Nov 2024 [https://www.jornaldosclassicos.com/]

[4] Artykuł Recordamos hoje Carlos Bleck, Desportista e o primeiro Aviador Civil Português, na Toponímia de Sintra [Dziś wspominamy Carlosa Blecka, sportowca i pierwszego portugalskiego lotnika cywilnego, w Toponimii Sintry] opublikowany na blogu  ruascomhistoria.wordpress.com 25.05.2018